من نوری به جان شمع های خسته بودم

در ترس شکوه فقر ها بنشسته بودم

در نیلی ،درون قلبهای مرده بودم

تا انسان نبود،قلب ها را شکسته بودم

من روحی بودم در قالب جسمی پریشان

در صبر و سکوت ای خسته در جسمی خروشان

من روحی بدم افسون افسانه به دوران

از آن شریکی خسته و جسمی پریشان

من نه جان بدم نه نور و نه ترس

من هیچم بگو هیچم به دنبال خدایی

#حنانه موسوی پور